Επίσκεψη στο 1ο δημοτικό σχολείο Γοργοποτάμου (Μοσχοχώρι Λαμίας)

Επίσκεψη στο 1ο δημοτικό σχολείο Γοργοποτάμου (Μοσχοχώρι Λαμίας)

«Ταξίδι στην Τέχνη με πυξίδα το βιβλίο»

Το 1^ο δημοτικό σχολείο Γοργοποτάμου στο Μοσχοχώρι Λαμίας, είχα την τιμή και τη χαρά να επισκεφτώ την Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου, προσκεκλημένη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που είχε την ιδέα και τη διάθεση να οργανώσει μια εβδομάδα ( 3/12-9/12) αφιερωμένη στο βιβλίο.

Τα παιδιά με αφορμή το βιβλίο μου ''Η Ιφιγένεια και ο Καλικάντζαρος'', γίνονται...καλικάντζαροι και διηγούνται τις σκανδαλιές τους. Αριστερά διακρίνεται η κυρία Κ. Πάγκου από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμώνων.

«ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΠΥΞΙΔΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ» ήταν ο τίτλος που έδωσαν στη δράση τους και αυτή η επιγραφή είχε αναρτηθεί στον προαύλιο χώρο του σχολείου, γνωστοποιώντας σε όλους πως εκεί πραγματοποιούνταν μια δράση διαφορετική από τις συνηθισμένες. 

 Θα ήθελα να ευχαριστήσω τα παιδιά των τεσσάρων τμημάτων της Α΄ και Β΄ τάξης του σχολείου για την αγάπη με την οποία με υποδέχτηκαν, για το ζήλο με τον οποίο συμμετείχαν στις δραστηριότητες που τους πρότεινα, αλλά και τις δασκάλες τους για την προετοιμασία των παιδιών και την ανάγνωση των βιβλίων μου πριν την επίσκεψη. Τους ευχαριστώ και για τις όμορφες κάρτες και τα μηνύματα και τις ζωγραφιές τις εμπνευσμένες από τα βιβλία μου που μου χάρισαν. Για μένα αποτελεί ακόμη μια ξεχωριστή εμπειρία που κρατώ φυλαγμένη στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Τα παιδιά υποδύονται τον Ευγένιο και την Ζορζέτ και δραματοποιούν ένα απόσπασμα του βιβλίου ''Ενα ποντίκι αλλιώτικο από τα άλλα''.

Κάθε παιδί τραβά στην τύχη μια κάρτα με ευχές. Τι θα πετύχει; Τις ευχές της Ιφιγένειας ή...εκείνες του Καλικάντζαρου; Στο βάθος διακρίνονται οι δασκάλες των τάξεων.

Εβδομάδα βιβλίου - Δράση Φιλαναγνωσίας
 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και ιδιαίτερα της κυρίες Βασιλική Χασναφέρη, Βίκυ Μανταφούνη και Κωνσταντίνα Πάγκου για την πρόσκληση και βέβαια για την ιδέα και τη διάθεση να οργανώσουν την "Εβδομάδα Βιβλίου".
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας οι προσκεκλημένοι συγγραφείς συναντιόταν με τα παιδιά στις τάξεις τους, συνομιλούσαν μαζί τους, διάβαζαν αποσπάσματα από τα βιβλία τους, γνώριζαν στα παιδιά τους ήρωές τους, έπαιζαν μαζί τους… Στόχος βραχυπρόθεσμος, να γνωρίσουν τα παιδιά τα λογοτεχνικα βιβλία. Μακρυπρόθεσμος, να τα αγαπήσουν. 
Έχει γίνει πια κατανοητό πως η φιλαναγνωσία, δηλαδή η αγάπη για το βιβλίο, δεν επιτυγχάνεται με παραινέσεις του τύπου: «Διάβασε παιδί μου κανένα βιβλίο!», ούτε με μαγικά και ξόρκια, ούτε βέβαια με ευχολόγια. Επιτυγχάνεται με βιωματικές δράσεις όπως αυτή, που έχουν στόχο να φέρουν τα παιδιά σε επαφή με τα λογοτεχνικά βιβλία και τους δημιουργούς τους και επιπλεόν να απαλλάξουν τη λέξη «βιβλίο» από τον καταναγκασμό και την πίεση της στείρας μάθησης με τα οποία είναι συνυφασμένο.

Η "εβδομάδα βιβλίου" ολοκληρώνεται την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου. Το 1^ο δημοτικό σχολείο Μοσχοχωρίου ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό και όπως θα ταίριαζε σε μια γιορτή, υποδέχεται τους μαθητές, τους γονείς τους και κάθε ενδιαφερόμενο στην έκθεση παιδικού και εφηβικού βιβλίου, που πλαισιώνεται με εκπαιδευτικές δράσεις σχετικές με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εικαστικά εργαστήρια και μουσικές παραστάσεις, γράφοντας τον επίλογο σε μια εβδομάδα γεμάτη εμπειρίες, εικόνες, λέξεις…

Όμως το ταξίδι  της φιλαναγνωσίας ολοκληρώνεται την Κυριακή, ή μήπως τότε ξεκινά; Αυτή δεν είναι η κατάλληλη ευκαιρία για τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στα παιδιά (εκπαιδευτικούς-γονείς) να εκμεταλλευτούν το πλήθος των ερεθισμάτων που εκείνα δέχτηκαν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και να μην τα αφήσουν να ξεθωριάσουν στο πέρασμα του χρόνου, επιδιώκοντας να παγιώσουν το ενδιαφέρον που έχει ήδη αναπτυχθεί στα παιδιά για τα βιβλία;

 Για να γεννηθεί ή να ενισχυθεί η αγάπη για το βιβλίο χρειάζονται συνεχείς προσπάθειες. Ο ρόλος των δασκάλων είναι θεμελιώδης σε αυτό. Ο συγγραφέας φεύγει από το σχολείο έχοντας ανοίξει, θέλω να πιστεύω, ένα παραθυράκι προς τον μαγικό κόσμο του βιβλίου. Ο δάσκαλος όμως μένει και πρέπει να συνεχίσει να εμπνέει την αγάπη για το βιβλίο αρκεί… να το αγαπά και ο ίδιος.

Εν τέλει, οι δράσεις των συλλόγων γονέων, των δασκάλων, των εκδοτικών οίκων, των συγγραφέων, της οικογένειας, των βιβλιοπωλείων αποτελούν ψηφίδες στο μεγάλο ψηφιδωτό που λέγεται φιλαναγνωσία. Σε αυτό ο καθένας οφείλει να βάλει τη δική του ψηφίδα. Δεν έχει σημασία το μέγεθός της, σημασία έχει πως χωρίς αυτή δεν ολοκληρώνεται το ψηφιδωτό.

Και κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση:

Όταν οι κυρίες του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων μου έδωσαν το ενημερωτικό φυλλάδιο (τετράχρωμο, σε ιλουστρασιόν χαρτί, διακοσμημένο) που έφτιαξαν για να γνωστοποιήσουν στο πλατύ κοινό την εβδομάδα φιλαναγνωσίας, τις ρώτησα αν το είχαν κάνει ξανά (η οργάνωση ήταν υποδειγματική) και πόσους μήνες κράτησαν οι προετοιμασίες τους. «Πρώτη φορά το κάνουμε και η προετοιμασία κράτησε ένα μήνα!» μου απάντησαν και έμεινα άφωνη. Στο πίσω μέρος του φυλλαδίου αναφέρονται εννέα χορηγοί-συνεργάτες. «Και λίγοι είναι αυτοί που αναφέρουμε. Ντόπιοι παραγωγοί και εργοστάσια προσέφεραν προϊόντα και υλικά για τις εκδηλώσεις. Κανείς απ΄ όσους απευθυνθήκαμε δεν αρνήθηκε! Η τοπική κοινωνία αγκάλιασε τη δράση» επισήμαναν.

Στην πραγματικότητα μου επιβεβαίωσαν αυτό που πιστεύω: Όταν υπάρχει θέληση και όραμα μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Αρκεί να πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε και στον σκοπό του.

Εύχομαι ολόψυχα σε εκείνες και τις οικογένειές τους,
Καλά Χριστούγεννα, Ευτυχισμένη να είναι η Νεα Χρονιά, 
με υγεία και αμείωτο ενθουσιασμό και όρεξη 
να προσφέρουν στα παιδιά…