Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Η Μαγισσούλα που έτρωγε γράματα, στη στήλη, Σε Α΄ πρόσωπο, του ηλεκτρονικού περιοδικού για το βιβλίο, diastixo.gr



Αγαπώ τη λογοτεχνία για παιδιά για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς, γιατί μας αφήνει να «ζυμώνουμε» τις ιστορίες μας με τα πιο αστεία, παράδοξα ή ανατρεπτικά στοιχεία, αν το θέλουμε. Πρωταρχικός στόχος: η απόλαυση της ανάγνωσης.

Παράλληλα όμως με την απόλαυση, τι άλλο μπορεί να κρύβει μια ιστορία για παιδιά; Πόσα και τι είδους μηνύματα; Και η γνώση; Χωρά χωρίς να περιορίζονται τα όρια της φαντασίας και χωρίς να υπονομεύεται η λογοτεχνική υπόσταση του κειμένου; Αυτό το ερώτημα με απασχολεί σχεδόν σε κάθε μου βιβλίο και ταυτόχρονα αποτελεί μεγάλη πρόκληση για μένα.

Μέσα λοιπόν σε σκέψεις που περιείχαν τέτοια ερωτήματα αλλά και... ξόρκια, αράχνες, νυχτερίδες και ποντικοουρές, προέκυψε...

Η συνέχεια στη στήλη, Σε Α΄ πρόσωπο, εδώ:
 http://diastixo.gr/aprosopo-2/2184-chrisanthi-tsiampali-kelepouri